Het duikt steeds vaker op in het nieuws. De groei van de bijziendheid bij kinderen in onze maatschappij. Dit zou komen door het overmatig schermgebruik. Is dit ook echt zo of is dit een stemmingmakerij? Zoja wat is er dan tegen te doen?
Het Erasmus ziekenhuis onderzocht de stelling en kwam inderdaad tot de conclusie dat het aantal kinderen die last had van bijziendheid was toegenomen. Een kwart van de 13-jarige kinderen was bijziend. Ook de onderzoekers van het Erasmus stelde vast dat deze toename naar alle waarschijnlijkheid voortkwam uit de groei in het het scherm gebruik, Door langdurig op een korte afstand te kijken zorgt ervoor dat ogen getraind raken om op die afstand te kijken en steeds meer moeite krijgen om te focussen op een grotere afstand. Om na te gaan of de stelling ook gegrond is, doet test met een groep kinderen.
Aantoonbaar maken van groei in bijziendheid
Het Erasmus Medisch Centrum volgt nu een groep kinderen waarvan ze het aantal bijziende kinderen in de statistieken vastleggen. Het aantal bijzienden ligt nu op een kwart. Over drie jaar wordt er opnieuw naar deze groep gekeken.Men verwacht dat het aantal bijzienden uit de groep is uitgegroeid naar de helft, Zorgwekkend volgens de Erasmus “daarom bedachten we een methode om de bijziendheid tegen te gaan
Vervroegde bijziendheid voorkomen door de 20-20-2 methode
Het Erasmus heeft nu een nieuwe methode bedacht om bijziendheid bij kinderen tegen te gaan. De 20-20-2 methode. De eerste 20 staat voor 20 minuten dichtbij (bijvoorbeeld door het kijken op een tablet of het lezen van een boek), de tweede 20 staat voor de afstand van 20 meter. Na 20 minuten dichtbij moet het daarna twintig meter ver kijken om zo de ogen te laten ontspannen. Door deze samenwerking blijft het oog getraind op beide afstanden waardoor het niet lui wordt op een van de afstanden. De laatste 2 staat voor twee uur buitenspelen. Daglicht is namelijk ook belangrijk voor het welzijn van de ogen. Een mooie bijkomstigheid is daarbij ook dat er door het buitenspelen ook gelijk minder schermtijd is.
Volgens het Erasmus is een dergelijke aanpak voor kinderen hard nodig. Het probleem is namelijk dat bijziendheid op jonge leeftijd kan leiden tot blindheid op latere leeftijd. Om dit tegen Door al op vroege leeftijd nauwlettend met de ogen om te gaan kan er dus een hoop leed voorkomen worden. De methode heeft trouwens alleen maar zin tot het 21ste levensjaar want daarna is het oog uitgegroeid en niet meer beïnvloedbaar met een aanpak als de 20-20-2 methode zo stellen ze.
Voorkomen beter dan genezen
Voorkomen is natuurlijk altijd beter dan genezen maar wat als het kind toch bijziend is, is hier dan nog iets mee te doen. Dit gaat natuurlijk niet op voor de kinderen die de bijziendheid hebben geërfd van hun ouders, dit komt ook veel voor helaas.Toch is de bovenstaande methode wel goed voor gezondheid van de ogen, zowel erfelijk als niet erfelijk. De 20-20-2 methode werkt echter maar tot het 21ste levensjaar. Mocht het in deze periode allemaal niet voldoende zijn dan moeten de kinderen uitwijken naar de bril of lenzen. Na deze periode zijn er ook nog extra mogelijkheden door bijvoorbeeld je ogen te laten laseren of implantaten te nemen. Dit zijn natuurlijk hele mooie oplossingen voor later. Tot die tijd adviseren we dus vooral zorgzaam met de ogen om te gaan want dan kan een hoop leed voorkomen worden.